пристоен (прил.) - растојание (имн.)

Со намалена брзина се држиме за третата лента на широкиот асфалтиран пат и се спуштаме прудолу по острите серпентини, држејќи пристојно растојание од шлеперите кои со брзина на желка едни го држат патот пред нас, а други, со уште помала брзина ја фаќаат угорнината, завивајќи на острите кривини.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Стоеја така со часови покрај самиот брег на жешкото сонце, исправени или седнати на мали столчиња, распоредени на пристојно растојание еден од друг за да не си пречат во ловењето риба.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Им се назаби и згрче, иако се држеше на пристојно растојание.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)