Во ова општество списанија што не излегуваат (а кога ретко излегуваат - очајни се) и понатаму добиваат барем двојно поголеми пари од оние што ние ги добиваме, и тоа само за плати и материјални трошоци (!?), притоа бескрајно кукајќи дека се запоставени од општеството.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)