Летото се погоди жешко, секој што ќе кренеше глава со отворени очи кон небото мигум стануваше слеп од силното и блескотно сонце, дождови ретко паѓаа, а и ако паднеа испаруваа пред да се допрат до жешката и сува земја.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Овде зимите се благи, а снегот ретко паѓа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)