само (прил.) - вечен (прид.)

Навистина, тој е само вечен, неговата големина лежи во сѐ и над сѐ, безимен е, додека она што му припаѓа има само едно име и презиме - Богдан Јанков.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)