саноќ (прил.) - грутка (имн.)

Што носи кога го прашаа Тој покажа врзана шамија со земја А кога му ја истурија заплака Татковината е тоа рече тој и саноќ грутка по грутка и прашинка по прашинка ја собираше.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)