сега (прил.) - ништо (зам.)

Ние сме сега ништо: мувосерка, црвец, нула.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Што е, море човек, му велам, што кажува писмото. - Сега ништо не кажува, вели Јон. - Море, оти не кажува, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дури сега ништо не разбирам: јас ја бранам, а таа сака да ме удри.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега ништо нема, смртта сосем ја очисти, Го променав девојчето, го спремив за да го испратам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сега сѐ е мирно. Сега ништо нема. Смири се и ти. Спи.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Сфатив дека е само среќна околност тоа што до сега ништо лошо не се случи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)