Тие услови секако го вклучуваат, иако не исклучиво, и слободниот пазар на труд и стока, вести и добра.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
82. И самиот Мисирков на други места зборува дека бугарското име во Македонија не е резултат на дејноста на Бугарската егзархија, туку реликт од средновековјето, но овде тој секако го има предвид воведувањето на ова име и преку турската администрација.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие веќе го одложиле неговиот лет за Скопје зошто утре се држи друга конференција во Атина на која секако го очекуваат и него.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кога Комитетот зборува за емиграцијата, секако го има на ум раководниот слој од емиграцијата, кој во големо мнозинство навистина бил таков каков што го карактеризира в. “Отмъщение“. 12 Истото, 67 (“Отмъщение“). 13 Истото,69 (“Отмъщение“). 14 Истото, 60-61 (в.“Глас“). 15 Истото, 65-66 (“Отмъщение“). 16 Истото, 59-60 („Отмъщение“). 17
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Змејко секако го препозна и по неговите тенки, прави раце, со долги жолти прсти, со кругли плочки на необичните нокти, со кои оној побара нешто од него. Беа две пегави раце.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Секако го пренесуваше од куќата на својот мајстор во слаткарската работилница, недалеку оттука.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Соголената черупка, крвава, исклештена и кобна, врзана во вилиците со последни нишки месо, некој, најверојатно молчаливиот бабачко од Анадол, им ја грабнал на пците и ја наместил на кол пред Али-беговата воденица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не бил одмаздник, тоа секако го сторил по нечија заповед.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Секако го домамија птиците од далечната шума, со многу синолички и бели поточиња.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Тополата е листопадно дрво, тоа секако го знате, од лисјето се создава хумух и така секоја година сè повеќе ќе се облагородува почвата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Според тоа, иако можев да го гледам толку прекрасниот коњ; иако можев да го помирисам, толку пријатно; иако можев да го слушам како дише, некако возбудливо; не можев да поверувам дека коњот имал нешто со мојот братучед Мурад, или со мене, или со кој и да е друг член на нашата фамилија, што спие или е буден, зашто знаев дека мојот братучед Мурад не можел да купи коњ, а ако не можел да купи, тогаш секако го украл, а јас не сакав да поверувам дека го украл.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Значи, вистина е. Го украл коњот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)