секогаш (прил.) - функционира (гл.)

Ова, со сета строгост, одново се враќа кон уништувањето на поимот „знак“ и целата негова логика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во него означеното секогаш функционира веќе како означител.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)