Од благодарност, секогаш штом една минутка ќе немаше своја работа, ќе одеше кај некого од селаните да го праша дали нема да му сработи нешто.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Во селото доаѓавме секогаш штом ќе завршеше школската година и останувавме до крај на месец август.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
И, секогаш штом ќе почнеше да се смее излегуваше од сенката или поточно сенката наеднаш ќе исчезнеше па таа почнуваше да зборува и многу слободно да се однесува, да ги искажува своите намери.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)