сигурно (прил.) - сте (гл.)

„Сигурно сте читале за него во книгите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Сигурно сте преживеале големи промени од времето кога бевте млад човек“, рече Винстон испробувајќи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сигурно сте си создале сопствена слика за него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Сигурно сте уморни од патот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
МИЛКА: Па ништо. Си се веселат луѓето. Heли вечерва је Нова година ... A што си сторивте виe?.. Сигурно сте се исплашиле ?..
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
- Во Универзална! - громко заклучува малечката, само по става, индивидуа: Сигурно сте нѐ гледале на ТВ.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
— Вие не сте му тетка, вели главната сестра, вие сигурно сте му мајка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурно ви се случило и вам, добри мои читатели, и сигурно сте се чувствувале непријатно, понижено: вие поздравувате, а вашиот поздрав останува без одговор.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
За Вевчани сигурно сте слушнале.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Двете соседни куќи!“, извикав; „сигурно сте биле на големи маки.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Како раката од господ да ги садела, рече Велика, сигурно сте родени пролеќе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)