сигурно (прил.) - не (чест.)

Бидејќи она што го гледаме на сцената сигурно не е чист егзибиционизам или перверзија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Иако некому може да му попречи дословноста на постапките на театарската дружина на Атхеѕ (нема никакво фингирање, дури и клистирањето или употребата на вибратор со две глави се изведуваат автентично), не треба да се заборават поттиците и причините што Атхеѕ го наведуваат да создава таков вид уметност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој сигурно не е мртов!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ако некој поткажал, сигурно не ќе доцнат да тропнат и на нашата порта, на портите од сите куќи на маалото.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Шефот, бесен, сам продолжи да прашува, без да гледа во прашањата, зашто сигурно не беше воопшто писмен.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Вака тој живееше и работеше мирно, во малкуто спокојно време пред неизбежните настани, кои сигурно не одеа во негов прилог.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да ја знаеја овие кадри, овие догматски сили тајната инструкција за трансформацијата на козарите во индустриски пролетаријат, сигурно не ќе поминеше добро партискиот секретар на градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да се невини, сигурно не се, инаку зошто би се криеле“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тој самиот сигурно не бил на местото, ниту имало потреба да биде.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Значи, не е само да служи. Ако било така, тогаш зошто бараш убава жена, а не само силна, и цветот зошто ти е убав, сигурно не само зашто врзува плод...“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И создал дело хаотично, сигурно не совршено, но сепак генијално.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако ме познава добро, ако ме запознал во овој наш проклет заеднички живот, сигурно не би ме вратил.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Хм, чудно ... (овој сигурно не е од високото општество).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
(...) Согледувањата и резултатите нѐ наведоа - сигурно не само нас - на појасни разграничувања внатре антикласичните „константи“ на Европа; така, разликуваме пет „маниристички епохи“: Александрија (околу 350-150. пр. н. е.), времето на „сребрениот латинизам“ во Рим (околу 14-138. н. е.), потоа „докажаната“ маниристичка епоха од 1520. до 1650., па романтизмот (1800-1830.), и најпосле неодамна минатата но сѐ уште влијателната епоха 1880-1950.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сигурно не сакаше арогантни ликови, а него дури и на чело му се читаше дека е токму таков.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
„Тоа е Белуш“ - си помисли Бојан. - „Сигурно не ме заборавил!“ и слободно чекореше кон колибата, иако оздола, откај трлото кучињата настрвено тргнаа кон него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Требаше да се смете внатре во колибата, да се средат расфрланите работи, да се донесе вода, да се измијат паниците, лажиците, требаше да се истресат и чергите, кои дедо му од есента сигурно не ги имаше изнесено надвор.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сигурно не ќе се вратат веќе?“
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не сакаше и нив да ги учи на месо, зашто потоа сигурно не ќе сакаат да јадат од лебот што уште го имаше, не ќе сакаат да јадат компири, што ако потраеше снежната опсада, ќе им бидат храна и нему и на кучињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Бери јаготки. Сигурно не си јал повкусни? - Никогаш.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А сигурно не знаеше ни тоа дека тие светли точки по небото се викаат ѕвезди.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
-Биди мирен - вели Фјодор приоѓајќи му на својот пр. сликар.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
-Ова го правам за твое добро. Сигурно не сакаш да бидеш мртов.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Вработените во Нешнал ривју можеби се постојано во потрага по нов материјал, но сигурно не се толку очајни, па да имаат обичај да ја прегледуваат страницата на Универзитетот на Мичиген, ревносно исчекувајќи го точниот миг кога на полугодието Службата за студентски прашања ќе ги објави предметите што ќе се изучуваат наредниот семестар.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште во мигот кога го видовме, ни беше јасно дека нема да живее уште долго.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бил многу болежлив, докторите испитувале но освен проблемите со крајниците ништо не откриле, и рекле дека сигурно не му одговара климата во Хамбург.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Инаку, едно вакво ѕвере од човек... - Сигурно не му се вдало да си удри нешто.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога би бил на нивно место тој сигурно не би можел да погледне в очи на човека и целото време би молчел, но кај нив тоа беше вакво и тој тука не може да измени ништо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Претседателот продолжуваше: - Ти сигурно не мислиш на она врашко завивање на дивината ноќеска.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Господе, - помисли Рада - сигурно не е живо. Навистина таа ниту го виде, ниту му го слушна плачот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А, евентуалната војна за негово освојување сигурно не би ја добила.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Господе! Не, господе, сигурно не си дозволил да се случи нешто? Срцето на Рада, речиси, застана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Сигурно не си најарниот тука... - Не го велам тоа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И зашто никој од нив не знаеше да посочи кај можел свети Јован Крстител да го одведе Бошета - Сигурно не на небо, зашто, што бара таму жив човек? - сите тие, кревајќи ја раката, велеа Натаму, од кај што нѐ угрева сонце.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Што да прашува, кога знае. Сигурно не прашува за да не ме усрами.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ловецот сигурно не сум. Знам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мрднувам со рацете, се пофаќам. Да бев мртов, сигурно не ќе можев ништо да помрднам. И ќе смрдев, ко отепан гавран.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама ние сигурно не трчавме од многу ум, туку од малку.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таа сигурно не зависеше од тенката државна плата.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Меѓутоа желбите и односот кон објектот го наметнуваат својот ритам, кој сигурно не е ритам на соматската сексуалност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој сигурно не е дојден за покер, рече најстариот брат. Ние, другите, тажно кимнавме со главите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сигурно не нѐ видел, сигурно беше едно од оние негови таинствени, големи скитничења...
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ах, вие сигурно не знаете! Треба да се побегне од тоа место, далеку, далеку; да останеш на пат, да паднеш на патот, сонцето да те изгори, но да не се вратиш.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Татенцето сигурно не очекуваше ваков одговор, колку отпосле разбравме лудост бил секаков одговор, татенцето не претпочиташе неговите потчинети да имаат свој одговор.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Разделбата сигурно не беше од естетски карактер или поради одбегнување на стапиците на ангажманот на поводното пеење на Махмуд Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зошто сме ние толку гладни и бевме многу тивко тажни песни!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Да не беше тој на претседателското место мојата телеграма сигурно не ќе стигнеше толку високо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сигурно не е толку бесчувствителен.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На селаните им се видоа сомнителни овие луѓе. – Сигурно не гледаат да ни ги оберат ќесенцата вечер по Слива – рече еден од старците, кога се оддалечија од нив агите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Игор Лозински сигурно не ја следеше татковата мисла, но ја насетуваше неговата возбуда кога му зборуваше за метаморфозите на јагулите на големиот пат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Иследниците сигурно не заборавиле да ги земат па дури и да ги прочитаат оние неколку редови од тоа спомнато незавршено писмо.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ваква песна вие сигурно не сте чуле.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
По завршувањето на војната тој се враќа таму и го обновува односот со своите родители кој, како што и тој самиот вели, “не би можело да се окарактеризира како посебно близок.”
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова отсуство на присност и топлина сигурно не беше потпомогнато од фактот дека „тоа беа тешки времиња и имаа силно и заканувачко влијание на мене како дете.“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но главната компензација за него била фантазијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А никој не ги запрашува - каде сте ги сечеле? - Сигурно не од сопствениот двор.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Бела или виолетова сигурно не е.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Исклучително брзото давање на визата сигурно не ќе беше најдобро за мене поради овдешните, кои тајум се сомневаа на мојата лојалност кон нив.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајката Роса кога ѝ го отепале мажот не била постара отколку што сум сега јас, сѐ уште, и со пет моми, односно шест деца (едно си земал Господ), можела да најде маж за себе, ама сигурно не ќе нашла татко за момите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Можеби смешното е само кај нив, си велам, од кај мене сигурно не е.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Сигурно не мислел дека и во трето одделение ќе седи во истата клупа! - дофрли некој.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)