Нешка си го кладе тој збор во пазувата и немаше ништо толку силно да ја запре да не научи да пишува.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И токму кога Шаќир му направи на Ѓура една таква смешка, од која овој се закикоти, железото на портата почна силно да тропа, а на ниското каленце се навртоа пет шест манѕери кон малото куќарче.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Теслим, бре ќерата, — извикна Чамичауш, слушајќи ја вратата што се отвори.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
90. Мисирков зборува за „возродување”, „пробудување“, „собудување“ и сл. како процес во Македонија што поинтензивно се развивал од крајот на 80-тите години на минатиот век, но кој не само што траел, туку почнал и уште посилно да се распалува во 1903 год. особено по Востанието.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Како да си пливал против струјата која те враќала назад, независно од тоа колку силно да си се борел и потоа како да си свртел и си се препуштил на струјата, наместо да ѝ се противставуваш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Силно да веруваме во себе, да бараме мудрост и знаење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Секогаш да ја правиме вистинската работа, да дадеме повеќе отколку што земаме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Додека Климент Камилски чекореше крај кутиите на букинистите, упатувајќи се кон местата каде што во младоста најчесто запирал и купувал книги, помислуваше и си се уверуваше со сопственото искуство дека во животот има две работи кои можат силно да влијаат на промената на човекот: големата љубов и читањето на големите книги.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ми дојде да станам, да им кажам дека ги слушнав, силно да се распискам.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Се плашам дека вакво нешто може многу силно да влијае врз Даниел“, рече Бил со својот длабокозвучен глас.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се мачи да се задржи, но не може, смевот избувнува експлозивно. Се искашлува силно да го прекине.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: (Гласот му се кине.) Не се... сме... еме... ам... чо... чо... чорба... џи... Ме да... да... ви ка... а... шлица...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Едвај чекам да те видам, да те почувствувам и силно да те стегнам во моите прегратки!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Чувствуваше нешто многу силно во утробата, нешто што притиска од внатре, што гори, што се буди, што сака да пробие и силно да ја распрсне својата светлина насекаде од себе.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Чана се приближува до неа, ја префрла својата голема рака преку нејзините рамена, ѝ доаѓа да се расплаче од зборовите на Пелагија, а и силно да ја стегне, да ја внесе во себе, толку многу ја сака!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Пазариштето беше полно со секаков крупен добиток, та одвај ја држеше земјата на своите плеќи Тешко ѝ беше на земјата да ја издржи таа тежина, но уште потешко им беше на луѓето да го издржат жешкото јулско сонце кое уште од изутрина почна силно да пече.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Само по неколку отсвирени ноти тој почна силно да вибрира, со едно гласно „бум” се распадна, и илјадници мали парчиња ја прекрија целата соба.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Не треба да ви кажам дека и плочата беше потполно растурена.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се случуваше, тоа ретко, многу ретко се случуваше, татко ми по силна размисла, најчесто в зори, кога реско го напушташе сонот, во мигот кога се сменуваа денот и ноќта, силно да крикне!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козичката можеше силно да мекне, над својата моќ, да екне нејзиниот глас низ планината, да допре до господинот Сеген за да дојде и да ја спаси, ама тоа не беше можно, ниту во приказната.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој истрпна. Срцето почна силно да му чука.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тогаш Горјан почна еднакво и силно да стрела.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Каде живеел чиновникот што ги беше поканил, за жал, не можеме да кажеме со точност: помнењето започнува силно да нѐ изневерува, и сѐ што се однесува на Петербург, сите улици и куќи се слеале и толку се измешале во главата, што е мошне тешко да извлечеме оттаму нешто што би изгледало пристојно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Јас настојувам да останам овде. Минатата сабота кога пристигнав дома започнав толку силно да се трудам да останам.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)