Братучедите внимателно слушаа и скришум се погледнуваа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Таа божем скришум ме одвлече настрана, за да не видат другите, скришум се обиде да ми даде две навидум големи копчиња обвиткани со пришиено платно и ми рече: - Ова не се копчиња, туку два златника.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Невенче скришум се обидуваше да ја извади тетратката од црвената шарена торбичка.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Што остана од пораките На поетите заведени во книгата На идеалната држава? (На плоштадот скришум Се продаваат последните манифести)
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Сѐ впиваше Бошко што гледаше и слушаше, ама никој не погодуваше дека од чаршијата тој скришум се измолкнува, и без никој да знае, оди на пазарот за робје.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Исклучок се ќушињата, каде што се шмрка кафе и скришум се глодаат сендвичи од Старбакс.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Од таа вечер скришум се среќавале. Скришум, зашто племињата биле скарани.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Домарот Милија Митровиќ се зачуди кога ме виде без Бешир, а неговата сопруга Надица, со двете мали деца крај себе, скришум се прекрсти кога ме виде!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Откога слегоа долу, во станот, Зоки скришум се искрадува пак на таванот и почнува да го гони петелот надолу по скалите.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Татко ми скришум се насмевна. Само ние децата можевме да ја забележиме неговата насмевка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)