скршено (прил.) - срце (имн.)

Самотија бедна, со скршено срце, во клисура тесна, јас плоштад ќе градам со светулки од звездени јата и фенерот згаснат во ноќта ќе свети, деновите јадни вжарената топка, посилно ќе светка, потопло ќе грее...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Така Рафаил Давидовиќ засекогаш исчезна од шумното дорќолско маало.  А овој кутриот, пак, фати уште повеќе да се грижи за мајка си којашто одново остана со скршено срце, зашто колку и да не сакаше да си го признае тоа, горчливите солзи што сами се лееја во квечерините беа доказ дека прави разлика меѓу децата: Јехуда ѝ беше сигурната надеж во животот, но Рафаил, сугарето палаво, ѝ беше миленикот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со скршено срце ги остави твоите мама и тато...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се вратил со скршено срце, но со силна душа да истрае во родната земја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Одеше по жени да дознае нешто повеќе за него, отиде кај турска бајачка дојдена од херцег-Босна, а еден ден скришум ја посети Мадам Мими, еден медиум чии огласи за натприродни моќи, претскажувања, симнување магии, лек против уроци и наоѓање исчезнати, повеќепати читаше во весниците, додека во нив ги замотуваше завршените алишта.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Петка Римјанка остана со скршено срце од болка. имотот си го подели на сиромашни, гладни и голи... отиде во манастир да слугува отиде како монахиња...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Украдено виножито, украден сон не се враќа, изгубена надеж, украдено време, скршено срце, со солзи, со болка, со камати се плаќа.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Новата грижа внесува и малку радост во нејзиното скршено срце, најпосле подобро ќе биде да води разговори со Костадин отколку со Танаско.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)