Нишав со главата недоверливо, слабо разбирав, малку ме тешеше сето тоа, мислев постојано на Мила и не сакав да ја загубам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Игбал трпеливо ми раскажуваше уште многу нешта за нивното сфаќање на животот и на смртта, и јас му завидував што верува во тоа и што е толку мирен и смирен.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
-Тато, стигнав - рече Вадим. Рацете му трепереа и тој седна покрај креветот. Но таткото слабо разбираше.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ирина слабо го познаваше свекорот, ја беше исплашила неговата дебелина, надуеноста и чудното, мошне изразито, прасечко гровтање, како човекот да не умираше туку како да се раѓа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)