смирено (прил.) - чело (имн.)

Чудно е, слепиот го гледа звукот на спирала, повит е што се јази по голем и тежок шандан со свеќа на врвот, лојаница врз смирено чело на некој со негов лик.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)