Фридрих Велики бил еден од првите кои ги увиделе квалитетите на сосема новото „пијано-форте“ („тивко-гласно“).
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Гледаше како во неговите полузатворени очи се исплетуваат од светлината безбројните игриви виножита: сино-црвени, винено-жолти, лилаво-зелени, со полно усвитени искри, што се менуваа во една бескрајна низалка на боите, создавајќи уште во првиот следен миг нешто сосема ново.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)