сосема (прил.) - празен (прид.)

Не сум сигурна дали е сосема празна“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Собата беше сосема празна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Западно сонце ми биеше во прозорецот и ми го засенуваше погледот надвор.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но да не биде пликот сосема празен тој клаваше во него по еден грош; „колку за отрова" велеа работниците и веднаш го испиваа и тој грош вино или ракија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Можеби беше нечиста раката на грнчарот, си мислеше, а можеби неговите ножици.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако не ја спомнеше теглата со слатко веројатно ќе помислев дека мајка ми, иако е будна, сѐ уште е затворена во просторијата на сонот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога се врати дома, веќе веруваше дека во Авонос ѝ останало нешто повеќе од едно перче коса и дека дома си дошла сосема празна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)