Кога ме виде генералниот секретар како влегувам во кабинетот, откако срдечно ме поздрави, веднаш ми рече: - Какво добро ве носи во ова време во нашата Казба!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тие ме очекувале, знаеле дека ќе дојдам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога ме видоа срдечно ме пречекаа, се напив кафе и разговаравме.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Најпосле Сојузниот влезе во кабинетот. Срдечно ме поздрави и ми рече: Простете, ме бараа од Вашингтон.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Срдечно ме поздравија, грачејќи во микрофоните, потоа ме поведоа кон невидливото, фалично пијанино, сокриено во најтемниот агол на кафулето.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Со својот живот и дело ќе ја покаже и докаже тезата за повеќекратноста на идентитетот на индивидуален и колективен план, за меѓузависноста на идентитетските компоненти во нивното хармонично дејствување, како неодминлива вредности и победоносна противтежа на националистичките погубни пориви. Надежта постои...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Како си? - ме прашува мојот американски пријател Норман. - Страшно - велам. - Fine - вели и срдечно ме потупнува по рамето.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)