Се омажила во дваесет и второто лето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Како владее толку големо безредие кое е уште пострашно од секое претходно. На седум континенти ...
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Овде е пострашно од пеколот на Данте со векови реки се полнат од плач но пирејот повторно расте и расте попусто го корнат им пркоси пак
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Се случи она во што никогаш не би можела да поверува, иако секој ден ја стегнува и ја сподавува болка кога слуша како многу мајки и жени ги оплакуваат своите мажи и чеда...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И одново тука, меѓу раздомените, кои со секој ден што одминува ја губат и надежта дека ќе се вратат на своите пепелишта и живеат со своите спомени и секој ден чувствуваат дека нема ништо пострашно од празнината, таа, меѓу овие старици и снеможени мажи, меѓу вдовиците и жените одделени од своите мажи, меѓу жените што секој ден намнисуваат за своите деца што се наоѓаат на фронт или под туѓи поднебја, меѓу постојано расплаканите и разврескани деца, сега се чувствува сосем сама. Сама.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Брза зашто сонцето се навали над високата плаиина.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)