стрпливо (прил.) - му (зам.)

„Сите се свртеле против нас, синко“, му ја раскажуваше старата легенда додека стрпливо му ја водеше невештата рака преку козината.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, сега веќе тоа со секој ден носеше сѐ помалку бол. Или тоа болта стрпливо му се вселуваше в душа, станувајќи од неа дел.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)