Меѓу сувото и суровото е застанато сега, вели, и гори, гори, така било од секогаш, така е и сега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сурово е да ја разбуди, а мора да замине, за неколку часа лета за Варшава, а веќе утре се враќа назад, во својата јужна татковина.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се упатив по пистата, кон авионот, со насмевка.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)