сѐ (прил.) - сум (гл.)

Со кого сѐ сум доживеала. Со кого станав тоа што сум.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Отсекогаш сум ги сакала тие приказни со летачки килими, а најмногу од сѐ сум посакувала да може да е вистински.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не се сеќавам што сѐ сум можел и да помислам а камоли да ги ископам од умот зборовите што сум ги употребил!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)