Ќе се свртам, никој нема, а јас сѐ нешто си кажувам, се карам со некого.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А Оливера сѐ нешто несмасно држи: ѝ се лизга од рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ нешто предвреме, нагрешно ќе им згазат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)