сѐ (прил.) - сам (прид.)

Требаше многу да се помага зашто мајка му не можеше сѐ сама да постигне.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И сѐ сама ќе го повивам, ќе го расповивам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе одев и кај што змиите гризат железо, нема мака за мајка, мачки да ја јадат, нема мака за живот, си мислам, ама пуста јас, вака само ќе ве гледам како ми бегате од раце, сѐ посама ме оставате, си мислам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Секоја вечер На Милан Ѓурчинов Секоја вечер излегувам на прошетка и сѐ сам и сѐ по иста патека и сѐ без посебна намисла и порив.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)