Се разбира, на Вилка и Толевци половината, а другата половина на другите. Така било адет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но има неколку години како се припрати, со бројна дружина составена од Турци и ѓакони вооружени со пиштоли, со топузи и со крстови, прилепскиот грчки поп, некојси Хаџи Ташку, Влав, и се натура тој да ги врши обредните работи и околу Водокрстот и околу сите празници во Потковицата - така било од памтивек, вели, сите работи во врска со христијанската вера во Потковицата ги вршеле грчки попови и на грчки јазик.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Веруваше дека во урнатините ќе никне новата билка на животот. Така било овде отсекогаш.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Така било за да биде..
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се сретнуваш, ќе се пресретнуваш вака: еднаш ко непријател, друг пат ко друго, така било во животот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Двајцата попови кои жестоко дебатираа дали во 2012 година Земјата ќе биде уништена затоа што така било запишано во предвидувањата на Маите или затоа што самите веруваме во тоа (а секако, доколку не биде, Скопје ќе направи импозантен исчекор во урбанистичкиот план), поминувајќи крај нас, само се прекрстија и рекоа: - Нека ви е Господ на помош, вам кои не ѝ плаќате данок на оваа кутра држава.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
- Сите патишта ми биле препречени, мајко! - Знам - така било пишано - и на Ѕвезда моја, и на тебе - а од пишаното никогаш не можело да се избега - Знам, и тагата ти била чемерна - наживо жива рана те горела.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Моли се, крши си ја главата од олтарски двери, пак ништо“, со тежок глас им се придружи Никола Влашки; пијанството му го шараше со дамки бабуњосаното лице.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ти си нем, те немтуросала враџба, господ е глув. Така било, така останало. Разбираш?“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
За историјата не знам ништо, историчар не сум, не тврдам дека така било, историјата енциклопедијата ја препишува.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Адет така било. Окото на мажот кон други жени не смее да скита.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Така се движи светот и во него векува човек, така било од секогаш и така ќе е довек.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Така било со Римјаните кои биле носители на силна, голема цивилизација.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така било со векови на Балканот – урни, па крени!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И така било! Добиле куќи и земја, во замена, крај брегот на Езерото, тука веднаш до малото гратче, што денес го гледам од вишната карпа со старата таткова дуљбија, некогаш од Татко, од Цариград донесена, а со која три генерации го гледале родното место преку граница, тука веднаш крај Манастирот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Децата кај деда Гера го најдоа и деда Ангелета, човек врсник на Гера и на Бошка Манев, кој до Хуриетот исто така бил комита и шегобиец речиси рамен на својот војвода.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И вие, сега, си заминувате. Така било пишано! А, од пишаното, кај се бегало!”
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Децата ги милуваше само кога спиеја. Така било и со него.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Меѓу сувото и суровото е застанато сега, вели, и гори, гори, така било од секогаш, така е и сега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така било пишано. И пишаното никој не може да го избрише.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)