Одново погледнувам на таблата, одново дослушнувам тивок збор на поздрав и збогување што тивко провејува по улиците, кафеаните, ресторанчињата и пазарот и желно, многу желно посакувам од југот тука постојано да дуваат само добри, топли и добродушни ветрови за да имаат луѓето помирен сон и окрилени со надеж да дочекуваат поведри зори...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Иако првата изведба на Ладламовата Камелија (адаптација на филмот Камелија од Џорџ Кјукор од 1936 со Грета Гарбо во главната улога, заснована врз романот Дамата со камелии од Александар Дима и операта Травијата од Џузепе Верди) беше во 1973 година, речиси деценија пред некој воопшто да слушне за ХИВ/сидата, во она што Бартлет го вели за драмата тивко провејува изострена свест за околната епидемија, која во 1987 година го зеде и самиот Ладлам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)