Кога некој ќе умреше во Гнездо, веста се ширеше од едниот до другиот крај на болницата, и секој ја пренесуваше со својот вообичаен глас – мумлајќи или јасно изговарајќи, тивко или врескајќи, брзо како да се обидува да ја престигне мислата или бавно како да сака да ги пушти сите мисли да се развеат. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Има луѓе кои повеќе не можат да се снајдат во времето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)