тогаш (прил.) - рече (гл.)

А Махариши тогаш рече.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Дури тогаш рече: - Ајде сега.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Шишман тогаш рече: - А месје капетанот!
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Јас тогаш реков: „Разбирам“, реков, „многу добро од ваша страна што сте мислеле за доброто на Маказар, но знаете, туристичките места не се прогласуваат туристички со закон, туку тие или се, или не се тоа“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Уште тогаш рече дека нема да ја испие.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Даниел погледна во сонцето и виде дека нејзината сенка, поради позицијата на сонцето, не паѓа на ѕидот, туку е паралелна со него, и тогаш рече, „Добро може да дојдеш поблиску?“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тој тоа го кажа во својот говор, а јас од лутина експлодирав, и тогаш реков, Тоа е сурово.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Да... секако... знаеш...“ Тој погледна во Френк и потоа пак во девојката и тогаш рече, „Можеби, ако дојдеш пак, тоа може да ни помогне да заѕидаме добри мисли во куќава.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Филозофот тогаш рече: „Ајде. Времето е дојдено.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ама мајсторот Миклош тогаш рече: „Стани, Бошко. Да бидеме разумни.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А момчакот тогаш рекол: „Не сум зрно од бел пилав, ни некакво тровче меко, волшебничка имам сила...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ред е да се јавиме, да се развеселиме, гордо да наздравиме, пред да се разделиме: „Се здружиле сон и јаве- еден момчак станал славен!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Победникот тогаш рекол: „Ќе ти кажам неќе згрешам, за двобои не е секој, од денес си трашен пешак!
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тој тогаш рече оти нашето семејство заслужува цело стадо кози поради добрините на татко ми сторени за сите кози и за луѓето во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Новиот Турчин тогаш рекол: - Е, граше, наше, верата ја менив, а тебе не можам да те менам!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Мирче и тогаш рече: - И оваа работа, ќе бара нова работа... - Е, ќе бара, му велам јас, не чини ако не бара, му велам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)