Ако и ние, борците, ќе мораме да работиме, тогаш кој ќе оди на митинзите?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ако претпоставиме дека механизмот на процесот досега беше точно опишан, тогаш кој е мотивот за ова огромно и детализирано настојување за запирање на историјата во еден точно одреден момент ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го нема? Тогаш Кој дише низ окарината Кој ја лулее тишината Кој разговара со планината Кој извира од вирот Погоре од Манастирот? Кој?
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Што тогаш кој, подолен и повалкан од татка си, може да вети за себе?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ако ти не се бореше не знам тогаш кој, на сите им беше пример, дури луѓето понекогаш како да не веруваа дека ти си болен од рак, бидејќи те гледаа како нормално функционираш.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Една и уште една нула не се никаков број.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Тогаш кој? Од пазуви или некој џеб зад брадата Водомар извлече кристална тегличка и ми ја покажа. - Што е тоа – скакулец? – прашав.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
А тогаш кој ќе го работи гумното? Кој ќе го овее зрното? Кој ќе го прибере во амбари?
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Не се мои...“ „Не се? Тогаш кој дошол да ти ги стави под перница? Ние?“
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И тогаш кој ќе мисли на патот на јагулите?
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Но, тогаш кој да се интересира за патот на јагулите.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)