тогаш (прил.) - сѐ (зам.)

Кога ќе ги снема, а ќе ги снема, зашто ќе мораат да си отидат, тогаш сѐ ќе биде по старо.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но свршија ли часовите, тогаш сѐ е поинаку. . . Никој ништо не ни може.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тогаш сѐ ќе ти признаат, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Понекогаш повраќам на улица. Тогаш сѐ престанува. Скоро е тишина.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тогаш сѐ ти е и чардаш, и валцер, и шансони...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тогаш сѐ стануваше волшебно... Стануваше како некој друг свет...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Овој здодевен Французин ќе ја доведе полицијата. И, тогаш сѐ е упропастено.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)