Се готвам да си легнам и тогаш болките пак се јавија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тоа беше во тоа време, кога животот околу неа течеше со нескротлив тек, кога секое растение беше крунисано со плодови, а гранките на овошните дрвја беа свиени под своите тешки плодови, тогаш болката повторно ја штрекна.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тогаш болката на иронијата ги напаѓа, ја стега утринската надеж, им се остварува судбината тие да немаат доблест во мигот на надојдената небиднина.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Љубоморен сум кога некои комплети ги снемува од тезгите и рафтовите и тогаш болката што ја чувствувам ја лекувам со по некоја позајмена книга од градската библиотека.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)