Му се намовна тогаш лицето, му се острелушија очите од изненаденост и навреда.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тогаш лицето не му мрда, ништо не му кажува лицето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Секоја сличност со постојните тогаш лица е случајна и ненамерна.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)