Сега знам дека во сиот овој работа замешан сите каури од овој село.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Заборавен во огледалото стои и чека (Како шапката во гардеробата по сношната претстава) Па кој е тогаш другион , на прагон, пред патеката Која негде далеку наеднаш исчезнува како конец во довезен гоблен?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Зошто мене ваков џигер 1. Ако ова дрво е багрем, тогаш другиот крај на твојата лулашка е врзан за мојот поглед и никако не смеам да ја подигнам главата кон патеката на белите авиони, ниту кон ширококрилниот замав на орлите.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Тогаш другиот му го подаде револверот, скоро му го тутна в рака.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
СОФРЕ: Е, остави го ти турското, тогаш други времиња беа!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Својот страв му го пренесуваше и на дедо, ама тој велеше дека ќе му мине ќефот по книгите на синот, штом ќе се ожени, дека ќе го навасаат тогаш други грижи и ќе запре со читањето.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Јас реков, кога веќе загина човекот и сакат селото да оперит крвта со пари, тогаш друг лав не остават од оној што реков јас.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)