Ако на "одмерениот", додуша исто така стилизиран но сепак не-"расцутен", не- "преплеткан" му го спротивставиме рас-цутениот и за-плеткан говор тогаш книжевниот маниризам (како форма на изразување на проблематичниот човек) е стар колку и самата книжевност.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)