Што значи тој „лик“? Тому за тоа станува збор во Cirkonfesija... 4
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во врска со обрезувањето, често си го поставувам прашањето (а делото Cirkonfesija исто така се наоѓа на трагата на тоа прашање или на таа потреба), постои ли некој „стварен“ настан, којшто би можел да се обидам, се разбира, не да го вратам во меморијата, туку одново да го обработам, да го “реактивирам” во некој тип помнење без предочување - или станува збор за мамка, фантом (но, откаде тогаш неговата повластеност?), екран наменет за симболичка проекција на толку други настани од истиот ред и коишто ме усмртуваат во подеднаква мерка со фактот дека ми се водичи. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 29
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Уште тогаш неговата мала и кревка родна земја, излезена со неизвесна судбина од отоманскиот тунел, пет века трагајќи по излез од него, со сите рани, лузни на преобраќањата, верски и идеолошки, по сите преселби и битки, му се виде и како плен на сталинистичката идеологија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И тогаш неговите вилици го испуштија глушецот со еден вид промислена индиферентност.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И тогаш неговиот интерес за нив беше само за нивното несење на јајца.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тогаш пак застануваше до некое стебло, си го смируваше полека сѐ поулетнатиот здив, а ако не гледаше зад себе, тогаш неговите очи ќе беа зачекнати напред, по угорницата, што требаше допрва да се преборува, допрва да се кутнува и да се остава, опорито и неизбежно.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Возбуденоста е разбирлива појава во ваквите околности.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па и да е така, (а сите знаеме на колку се начини вознемиреноста може да се манифестира), па дури и да се обидеше ова свое однесување да го искаже и со зборови, јас и тогаш неговата вознемиреност немаше да си ја објаснувам само со смртта на мајка ми.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ако Кулик со својот експеримент не може да докаже ништо друго освен сопствената екзистенција на експериментатор, какво е тогаш неговото уживање во претставата, и исто така, зошто публиката е привлечена на неговиот перформанс?
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Тогаш неговата сенка! - бев упорен.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Додека последните од деветмината гости (Челичната Шепа, Човекот-Мува, Фантом, Кокино, Толос, Едвард Клешторакиот, Хулк, Хари Лајм и Старецот Зосима), што од алкохолот што поради сопствената неможност да бидат побрзи, сепак некако успеваат, сопнувај’и се, да ја напуштат таа огромна сала (едно од тајните скривалишта на господинот Сенка), дотогаш Пајо Ентропија и Даркер ладнокрвно ги прекрстуваат рацете, чекајќи да се затвори вратата. 88 Margina #21 [1995] | okno.mk -И вие двајцата - им вели Сенка, откако сите други ќе излезат, на Пајо Ентропија и Даркер, кои чекаат наредби.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Дури тогаш неговите најблиски соработници, Пајо Ентропија и Даркер, забележуваат дека работите вечерва не се ни толку забавни ни едноставни, и бргу (веќе задоцнети!) ја испразнуваат салата.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но како можете да бидете сигурен дека тој го направил?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ако пехаров навистина е направен од Бах тогаш неговата вредност е непроценлива.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тогаш неговото битие станува совршено. Целосно просветлено. Достигнал откровение.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)