тогаш (прил.) - ајде (чест.)

- Тогаш ајде, води ме дома! - рече селанецот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На крај градот се наоѓаше пространа и голема куќа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Тогаш ајде да те чуеме!
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Стој си настрана, Патрокле, си велам, плати си го данокот, зошто се парите... не се плашиш, тогаш ајде ослободи се сам.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
(Со раката ѝ ја покажува вратата.) Тогаш ајде губи се од мојава соба!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: Што? Не веруваш дека денес на мојот роденден можам да остварам многу свои желби и тоа баш со оваа ламба?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ако знаеме дека е така, тогаш ајде да ги одбегнуваме неубавите зборови.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Тогаш ајде со нас! Што си тргнал сам! Не гледаш ли какви се времињата?
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сашо: Тогаш ајде да си играме лекари. Ќе му ставаме инјекции на моето гумено мече.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)