токму (прил.) - мој (прид.)

Мислам дека токму моето присуство во неговата соба како да го охрабруваше Стариот писател во водењето на дијалогот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Да не станува случајно збор за некаков заговор, прашав пред малку” ме потсети Зрновски.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се разбира откако тебе ќе ти биде одземена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Насмевката што не се симнуваше од твоето лице, барем за мене, беше најјасното обележје на сите твои упорствувања низ тешкотиите, а токму моето лице го сметав за најсоответно место на кое ќе може да се пресели а потоа и долго да поживее таа насмевка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)