толку (прил.) - е (гл.)

Ги воведувам фразите „крајна култура“ и „деструкциска уметност“ како идентификациски направи, изуми; како термини што ги означуваат здружените простори во коишто општествените, естетските, политичките меѓуодноси и пракси работат во дослух врз прашањето на опстанокот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Терминот „деструкциска уметност“ е концентриран индекс на 1 Saul Below: Herzog, цитирано според Robert Jay Lifton: The Future of Immortality and Other Essay for a Nuclear Age (New York, Basic Books, 1987) 2 Лифтон во текот на работата врз проблемите на масовната психологија на траума „дошол до ужасно“ но „есенцијално прецизно правило: колку што настанот е позначаен, толку е помалку веројатно дека ќе биде простудиран“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оваа бела пријатна светлина во која се наоѓам никогаш не би ја напуштил. Толку е мека и пријатна.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Колку што е доброќуден и наивен кога купува толку е итар и расипан кога си продава самиот на себеси.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тоа не е важно. А толку е очигледно дека нешто сака, нешто што јас не можам да прифатам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се обидувам, обратно, да заземам поза на недопирлив, но колку повеќе се трудам, толку е позалудно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Толку е голем и широк како вистинско море.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Вртевме, вртевме над северните краишта и запиравме на она место каде што Васе ќе прочиташе замуцнато: - Лап ... Лап ... - толку е ... - ја оставаше книгата Васе.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Можеби при нумеричкото мислење воопшто не се работи за спознавање на светот, туку за некаква проекција на нумеричкиот код нанадвор, и конечно за некакво враќање на проектираното. Толку е нумеричкото спознание проблематично.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Стариов, волк да го уапе, ќе се отруе од него - толку е вечерва јадосан, - рече Трајан.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потребата од систематско изучување на преведувањето произлегува од проблемите што се сретнуваат при самиот процес на преведувањето, така што, колку е неопходно тие кои работат на ова поле своето практично искуство да го пренесуваат преку теориски дискусии, толку е битно и зголеменото теориско искуство да може да се користи при преводот на текстови. 30 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Затоа толку е грд животот на мојата Кралица Затоа и сѐ почесто ги избегнувам игрите шах.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Православјето во Македонија сега до толку е искривоколчено што и не може да станува збор за една православна црква, – сега таму има 3 цркви, но не православни, а: грчка, бугарска и српска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Толку е животот, Стојно златна, велам, толку, Стојно Ресулоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И јас сечам од шумките што ги досегам. Повеќе ги џвакам, отколку што ги сечам, ама толку е силата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите се тие копуци, не знаат друг пат освен оној што ги води дома. Толку е нивното знаење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Целиот наш образовен систем одеше и оди кон тоа да фабрикува души подобни само да слушаат, да фабрикува човечки материјал според принципот: толку е подобар колку што е полош.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Општо земено, колку поголемо е разбирањето, толку е поголема самоизмамата: колку поинтелигентен, толку поненормален.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Тој обожува сѐ вакво. Толку е вешт со рацете, мислам Том“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Толку е млада, си мислеше тој, сѐ уште очекува нешто од животот и сѐ уште не сфаќа дека туркањето на некоја несакана личност преку работ од провалијата не решава ништо.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Толку е блиску тоа како млекото на лулката на несвенатата на глината на одрината на бреговите на светлоста Огрева таа и темнината од рамената од морните ја истава Во јасен час ги врзува со стреата со татковата кон изгревот загледана кон огништето на сонуваното време надежите пробудени што ги прибира во зимата на долгата ноќ
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Мала дигресија. Толку е чисто и скоцкано, да по улиците и парковите не можеш да најдеш ѓубренце.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Тропикана – сок (најчесто) од цедени помаранџи. Толку е густ да не се пие – се џвака. Органик – храна без пестициди, адитиви и вештачки ѓубрива. Мислам дека е превара.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Колку е поголем зазорот, толку е поголема страста...  Но реката, колку повеќе е свртена кон себе толку е порамнодушна спрема човечката судбина. 
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Слушни го. Толку е загреан за училиштето!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Сите, ефенди, - рече Бошко и, сигурен дека за Мирчета сиромавиот не ќе се лути и ако му каже, додаде: - само еден, ама толку е сиромав, што пес нема каде да го фати!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тоа е она што може да се рече за гледањето напред, верувај ми.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И колку си поназад толку е поголема правта низ која треба да поминеш.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ама така ми е пишано. Толку е сечено.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во мојот бележник има и многу податоци кои се однесуваат на големите бројки други видови неповратна помош... Толку е дадено досега.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се планира - значи треба, значи - толку е потребно.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Мајката Роса е разговорлива жена, исто толку е и внимателна слушателка, ама сега смета дека претерала во сѐ па затоа стана и извинувајќи се што толку многу се задржале, тргна на кај вратата, а по неа, зацрвенета во лицето и Деспина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Толку е тивко и глуво што осеќам како се помрднува воздухот: од кај ме полазува, каде ме подгазува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)