Та која од нив толку ја познаваат луѓето?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Толку ја запизми оваа жена, дури на патот не сакаше да ја сретне.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Најпосле му е на дофат таа слика што толку ја бара и што му ја постави неговата љубов како опиплива цел, за да не се повтори уште еднаш она чувство на глува тежина од летоска.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Самиот Гринавеј својата литературна предлошка толку ја модификува што тој на некој начин станува подобар или „подобар“, како што е случај со драмата THE DUCHESS OF MALFI (Војвотката од Малфи, 1614,) на Џон Вебстер која беше инспирација за ГОТВАЧОТ, КРАДЕЦОТ, НЕГОВАТА ЖЕНА И НЕЈЗИНИОТ ЉУБОВНИК, кадешто, како што тврди Шон Френч, „различните простории изгледа дека претставуваат различни етапи од историјата, едно архитектонско исмејување на човечкиот прогрес.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И што тој толку ја привлекол?
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Да се обидеме да утврдиме кои елементи на рекламава толку ја поттикнале потсвеста на Duchamp за тој да посака да поседува толку банален примерок на рекламната вештина?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кога анонимниот уметник ја оформи оваа картонско-лимена реклама за бои, тој потсвесно посегна по елементите од колективната потсвест која сите ја имаме.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој во десната рака држи запалена цигара од која се креваат думани кои толку ја загрозуваат околината што сѐ живо веќе кашла, венее и умира.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Колку што жолтата боја ми предизвикува наморничавост толку ја посакувам сината чадлива боја и колку што ја посакувам жолтата толку сината ми предизвикува наморничавост.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Зошто толку ја растегна приказната? Си се распишал како да е книжевно списание.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Немам совет да ти дадам, ама колку те жалам тебе, стопати по толку ја жалам твојата домаќинка.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Колку што порано ја сакаше, сега триж по толку ја сакаше, а колку што опулот негов беше празен без нејзината убавина, толку душата му беше полна со меракот по неа, небаре меракот беше ѓум3 кој без престан се прелеваше под чепурот на севдата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не би било лошо да ја пробаме таа домашна ракија која толку ја рекламирате.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Дури на прашањето од свети Ксавиер, врагот само се усмевна, не удостојувајќи го со одговор.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Единствената причина што врагот, кој толку ја мразеше работата што сестрата на Иван еднаш добро го искара затоа што нема плуски на дланките, се согласи и понатаму да ѝ аргатува на дуријата, лежеше во неговото очајничко решение да го истера моралниот дремеж што се закануваше да го надвие.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)