Само двата чкора, оние две мртви дрва, како да изненадуваат; но и покрај толку вода и сонце, тие не пуштаат од своите црни гранки лист и дел се од тагата на оваа голотија.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Другиот ден вечерта (горната диверзија беше извршена на 28 април вечерта, истиот ден кога беше запален и “Гвадалкивир“) сред морето пламна паробродот “Гвадалкивир“, а Гарванов, Т.Лазаров и јас седиме на “Ноњо“ и си го пиеме пивото, чудејќи се заедно со сите како е можен пожар среде морето и како при толку вода да не можат да го изгаснат уште во почетокот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)