Или, со други зборови, компјутерите се способни да синтетизираат алтернативни светови, што ги проектираат од алгоритми, т. е. од симболите на калкулативното мислење, коишто можат да бидат исто толку конкретни колку и светот што нѐ опкружува.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Мораме да кажеме дека едно доживување е нешто конкретно, па според тоа и компјутерската слика е исто толку конкретна како она што го гледаме во просторот околу нас, како и дека постојат степени на конкретност и апстрактност.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)