Без збор, со спласнат интерес за толку примамливите светулки и играта со нив, Елена се упати кон колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Некои се бајаги грди, а некои пак се толку примамливи што веднаш се проектираш себеси на нив, опкружен со имагинарна шопска и небесно ладна жолта.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Се плашам воопшто да не не постои тој толку примамлив рид.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)