Беше недела. Времето врнежливо, толку ситен дожд паѓа, та чиниш како со водена рака да ја фаќаш убавицата Прага.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
За жал, беше толку ситен што ми се губеше под вилицата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Пред Битола, веројатно за да се почувствуваш посвечено кога влегуваш во градот, беа наредиле нова калдрма на патот; но толку ситна и остра, што ти полазуваше скомина по забите додека газеше врз неа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)