Ако вчера Македонија ги пречека со магли и солзи, денеска ќе бидат под закрилата на Господ, а господ има топло срце што цел ден ќе го шета по синото платно на небото! шета со очите по полегнатите крај себе, се гали по мешето и мило ѝ е што не се веќе во онаа тешка рамница која во ова време целата се претвора во кал и додека не дојде северецот да ја замрзне не може да се шета по неа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Жената во дворот немаше ум, таа имаше само силни раце, топло срце и плодна утроба.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)