убаво (прил.) - ни (зам.)

Седиме во дворот, на зелената мека трева и убаво ни е.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
ХОРОТ: Белооооо! [аплаудирајќи] ПУБЛИКАТА: [аплаудира] * Запис пронајден во земјата на совршенството Y1: Убаво ни е! Y2: Да ти кажам нешто. Убаво ни е!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Седиме во дворот, на зелената мека трева и убаво ни е. Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А колку убаво ни беше кога се каравме, вели, знаете кога ни пративте писмо: ״никој да не преоѓа од Пукнат Камен подолу.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„А зошто па да не“, си реков, „Ми треба малку да се „промувам“, а и енџио коктелите се стандардно добри“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Езерото е проширено со мласчиња светлина од огромната, бронзена висечка сончева кугла. – Убаво ни е местово – вели таа.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не се сеќавам, како беше понатаму... а убаво ни беше на оваа миговна височина.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)