умешно (прил.) - го (зам.)

Во нашиве разговори умешно го забошотуваш и случајот со твојот братучед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Татко умешно го криеше својот ракопис, ниту Мајка не знаеше каде го чува, но тој во долгите разговори ни изнесуваше дозирани содржини од неговото дело на животот и во одбрана на животот...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- А што со мојот братучед – прашав? – Зар не загина? Зар не беше одликуван? - Да, но тетка ти тврди дека е жив.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тоа многу умешно го заменува грдиот губиток на светлосните сензации".
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)