упорно (прил.) - ме (зам.)

Се влечев и понатаму.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Еден од нишанџиите упорно ме следеше, но никако не можев да видам дали има излез, некоја друга врвица.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ја пикав раката во џебот од пантолоните.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Упорно ме одбиваше да излеземе; велеше дека не излегува со машки, дека не ја интересираат, дека има многу обврски во секциите на училиштето, дека сака да направи нешто од себе, дека има за учење.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сакав да го спомнам Шефот, но се откажав кога забележав дека по лицето на Ема ѝ прошета и брзо ѝ згасна желбата за насмевка и во истиот миг таа ги собра веѓите и го спушти погледот кој дотогаш упорно ме опсипуваше обидувајќи се да го разбие мојот молк.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Инаку „Nevada“ ми беше полесна, полежерна за носење (затоа ја држев на левата рака), „Ракетата“ упорно ме потсетуваше дека работите не се мерат само по изгледот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)