Куртиал не беше дебел, туку живо и кусо, набиено човече.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој ден и уште пет други дена ништо не јадевме, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Куртиал, во таков случај, од толку што беше авторитетен штом ќе се разлутеше, ќе го згмечеше в џеб и најненаситниот манијак, ќе го набуташе веднаш во глувчешка дупка.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во сандакот му беше останат само уште еден сомун леб, стврднат и начнат на едниот раб, а во другиот агол стоеја уште пет сотни компири.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Паднаа досега уште пет сантиметри од проклетството.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Уште пет минути!... Од дома... од дуќанот... од омнибусот, од таванчето... колку да се измоча... за да се нацрта уште побрзо во „Генитрон”... да се струполи тука, распуштен пред канцеларијата на де Перер...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)