Сѐ уште гурелави, растрчани по полињата од мечти, измрсени од прашината, со траги од солзи по образите и красти на колената, неписмени, знаевме дека големината на луѓето се состоеше во тоа што повеќе да се биде човек.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)